Eve (11 jaar) was nog maar vier toen haar moeder overleed aan borstkanker. Ze was nog niet oud genoeg om te kunnen begrijpen wat er precies aan de hand was, maar ze worstelt nu nog wel steeds met het rouwproces. Dat komt omdat ze elk jaar een stukje van haar moeder terugkrijgt, in de vorm van een verjaardagsfilmpje. Haar moeder vertelt in de filmpjes over haar leven en zo leert Eve haar toch een nog beetje kennen. Dat vindt ze moeilijk. Ze mist iemand die ze helemaal niet kent en dat wekt een hoop vragen op bij haar. Eve kan haar vragen bij haar vader echter niet kwijt. Hij heeft zijn eigen verdriet diep weggestopt en het lijkt soms wel alsof hij dat van zijn dochter niet eens ziet. Daarom gaat Eve op zoek naar een andere uitlaatklep. Geïnspireerd op de filmpjes die ze van haar moeder heeft gekregen, besluit ze om zelf ook een film te gaan maken. Een film voor de moeder die ze nooit heeft leren kennen.